Historia Siedliska Cisowa
Wieś Gulbieniszki
Gulbieniszki to malownicza wieś założona w 1770 roku, na granicy dawnych puszcz: Mereckiej i Przełomskiej. Jej nazwa zaczerpnięta została od pobliskiego jeziora Gulbin, co w języku litewskim oznacza jezioro Łabędzie.
Nasze Siedlisko
Jeszcze w latach 50-tych ubiegłego wieku, miejsce, w którym leży nasze gospodarstwo było niewielkim wzniesieniem wśród wielu mu podobnych na Suwalszczyźnie, leżącym nad jeziorem Sumowo. W kolejnych latach zaczęło praktycznie od zera powstawać gospodarstwo rolne.
Po bez mała 50-ciu latach, jego kształt i funkcje zmieniły się, wraz z jego przejęciem przez obecnych Gospodarzy. Rozbudowaliśmy nasze gospodarstwo i przystosowaliśmy do przyjmowania Gości. Powstały nowe budynki i urządzenia, w tym np. kryty basen, pomost, staw rybny, plac zabaw. Już nie tylko Gospodarze, ale i Państwo mają możliwość obejrzenia innego świata, pięknego i delikatnego. Suwalszczyzny.
Suwalszczyzna
14-tysięcy lat p. n. e. tereny obecnej Suwalszczyzny pokrywał lodowiec. Najstarsze ślady pobytu człowieka na tym obszarze sięgają paleolitu. Pierwsze osady ludzkie datowane na 7-5 tysiąclecie p.n.e. znaleziono w Malesowiźnie, nad rzeką Szeszupą, koło Kleszczówka oraz nad jez. Wiżajny.
Jaćwingowie
Od II w.n.e. na teren obecnej Suwalszczyzny zaczęła napływać ludność zaliczana do plemion bałtyjskich – Jaćwingowie. Powstały osady w Szurpiłach, Turtulu i Bachanowie. Na okres wczesnego średniowiecza przypada rozkwit kultury Jaćwingów, powstaje nowe centrum plemienne na Górze Zamkowej. Pod koniec XIII wieku lud ten zostaje podbity przez Krzyżaków. Resztki ocalałej ludności są przesiedlane, bądź uchodzą na Litwę.
Wieki średnie
Na ponad dwa wieki teren zamieszkiwany przez Jaćwingów porosła dzika puszcza. Dopiero w połowie XV wieku rozpoczęła się kolonizacja tego terenu, zainicjowana przez królową Bonę. Powstały tu pierwsze osady drwali, smolarzy i młynarzy.
Czasy nowożytne
W wyniku III rozbioru Polski (1794 rok) północna Suwalszczyzna znalazła się pod zaborem pruskim, jednakże w 1807 roku powróciła w granice Księstwa Warszawskiego, a od 1815 roku do Królestwa Polskiego. Po I wojnie światowej, obszar Suwalszczyzny stał się częścią niepodległej Polski.