Miejsca magiczne
Suwalszczyzna jest krainą, którą warto zobaczyć, bo kto ją ujrzy, to chciałby tam już zostać. Początkowo zatrzymuje się na trochę dłużej by poznać jej urodę, wsłuchać się w miejscową gwarę, przyjrzeć się obyczajom, poznać ludzi. Z czasem dostrzega, a także chce zrozumieć, odrębność oraz historię tych ziem.
Cmentarzysko Jaćwingów (14 km od Siedliska) – utworzony w 1959 roku rezerwat archeologiczny o powierzchni 4,12 ha położony jest nieopodal Suwałk, przy szosie do Szypliszk. Znajdują się w nim kurhany kryjące groby jaćwieskie z III-V wieku n.e. W okolicy znajduje się jeszcze kilka podobnych cmentarzy jaćwieskich – w Osinkach, Prudziszkach, Żywej Wodzie oraz Bilwinowie.
Czarna Hańcza (14 km od Siedliska) – największa rzeka Suwalszczyzny, przepływająca przez jeziora Hańcza i Wigry, kończy swój bieg na rzece Niemen na Litwie. W górnym biegu ma niemal górski charakter, po wypłynięciu z Wigier płynie malowniczymi zakątkami Puszczy Augustowskiej i łączy się z Kanałem Augustowskim. Jedna z najbardziej znanych rzek przez kajakarzy.
Dolina Rospudy (49 km od Siedliska) – Rospuda to jedna z bardziej znanych rzek Suwalszczyzny, biorąca początek w jeziorze Młynówek, przepływająca przez łańcuch 9 wąskich, polodowcowych jezior: Rospuda Filipowska, Jezioro Kamienne, Jezioro Długie, Garbaś, Jezioro Głębokie, Sumowo Bakałarzewskie, Jezioro Okrągłe, Bolesty i Rospuda Augustowska, do którego uchodzi. Większa część doliny rzecznej rzeki objęta jest obszarem chronionego krajobrazu. Znany szlak kajakowy.
Góra Cisowa (1,5 km od Siedliska) – jedno z bardziej urokliwych miejsc w Gulbieniszkach, z której rozpościera się rozległy widok na Park Krajobrazowy oraz znacznie dalsze okolice. „Suwalska Fudżijama”, „Góra Sypana”, „Piękna”, czy też „Gulbieniska Góra”, to tylko niektóre z jej przydomków. Szczyt góry znajduje się 79 m ponad poziomem lustra pobliskiego jeziora Kopanego. Miejscowa legenda głosi, iż Górę Cisową (Kopaną) usypano z ziemi wykopanej z tegoż jeziora.
Góra Krzemieniucha (11 km od Siedliska) – drugie pod względem wysokości wzniesienie (289 m n.p.m.) po Górze Rowelskiej (298 m n.p.m.). Góra ma dwa wierzchołki, zaś na jednym z nich znajduje się murowana kaplica. Ze wzniesienia rozciąga się widok na dolinę Czarnej Hańczy, jezioro Okmin oraz Suwałki.
Góra Rowelska (14 km od Siedliska) – najwyższe wzniesienie Suwalszczyzny (298 m n.p.m.) położone przy Wiżajnach o słabo zarysowanym wierzchołku.
Góry Sudawskie (24 km od Siedliska) – położone przy granicy z Litwą w północno-wschodnim skrawku Suwalszczyzny. Teren Gór pokryty jest licznymi wzniesieniami i wzgórzami (ponad 250 m n.p.m.) o stromych zboczach, pocięte wąwozami, jarami i głębokimi dolinami.
Góra Zamkowa (9 km od Siedliska) – dawna twierdza Jaćwingów, zdobyta przez Krzyżaków po ośmiomiesięcznym oblężeniu w 1283 roku. Oddalona o 2 kilometry od wsi Szurpiły, jest jednym z piękniejszych miejsc Suwalszczyzny. Góra to doskonały punkt widokowy, w którego sąsiedztwie znajduje się góra Kościelna i Cmentarna oraz cztery jeziora: Szurpiły, Tchliczysko, Jeglówek oraz Jeglóweczek. Górę Zamkową można poznać dzięki ścieżce poznawczej „Na Górę Zamkową”. Prowadzi tu również niebieska trasa rowerowa „Na Górę Zamkową”.
Hańcza (22 km od Siedliska) – najgłębsze jezioro w Polsce (głębokość maksymalna 108,5 m, średnia 38,7 m, objętość 120,4 mln m3, powierzchnia 305 ha, długość linii brzegowej 11750 m), mekka wielbicieli nurkowania.
Klasztor Wigierski (30 km od Siedliska) – zespół poklasztorny zakonu kamedułów, położony na półwyspie Klasztornym nad Wigrami. Początki budowli sięgają 1668 roku, kiedy to jego budowę rozpoczęli zakonnicy kamedulscy. W 1796 roku nastąpiła konfiskata majątku kamedułów przez władze pruskie. W Wigrach powstała parafia. Dwukrotnie zniszczony podczas I oraz II wojny światowej, został odbudowany w okresie powojennym. Obok parafii, w chwili obecnej znajduje się na terenach poklasztornych ośrodek wypoczynkowo-konferencyjny.
Stańczyki (… km od Siedliska) – wiadukty w Stańczykach
Rezerwat Głazowisko Bachanowo nad Czarną Hańczą (14 km od Siedliska) – jedyne miejsce w Polsce, gdzie na powierzchni niecałego 1 hektara znajduje się ok. 10 000 głazów. Przytransportowane zostały przez lodowiec ze Skandynawii wraz z masą gliny zwałowej. Ich odsłonięcie to efekt rozmycia gliny przez wody roztopowe lodowca. Dla ochrony krajobrazu polodowcowego, niewielki fragment łąki jest objęty ochroną rezerwatową od 1972 roku.